Het eerste elftal is de tweede seizoenshelft goed begonnen. De koploper versloeg op eigen veld Veno met 2-0. Dat was een magere afspiegeling van de krachtsverhoudingen.  

 

In het betaalde voetbal turven ze alles. Bijvoorbeeld het percentage balbezit en het aantal hoekschoppen. Die twee statistieken hadden zondag een aardig inkijkje kunnen geven bij de wedstrijd tussen Bon Boys en Veno. Hoewel de bezoekers voor en na rust een kans kregen, was het verder louter Bon Boys dat de klok sloeg. 85% balbezit? Dat zou zomaar kunnen. Een stuk of 15 hoekschoppen? Minimaal. Bon Boys heerste op De Greune, maar moest alleen lang wachten voordat het verschil ook werd gemaakt in de enige score die er toe doet.  

 

Veno kwam met de bus, parkeerde tijdens de wedstrijd de bus, en vertrok weer met de bus. Zo zou je de middag kunnen omschrijven van de club die vecht tegen degradatie. De ploeg uit Vollenhove timmerde de boel dicht en trok een muur van elf spelers op. Dat is hun goed recht natuurlijk.  

 

De kunst voor een ploeg die wil aanvallen is dan om de gaten te vinden. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Bon Boys begon goed, kreeg in de beginfase ook meteen wat kansen en als er één van die mogelijkheden ingaat beleef je waarschijnlijk een makkelijke middag. Nu bleef het ondanks een spervuur aan aanvallen bij 0-0 tot aan de rust. 

 

Veno verdedigde stug en gedisciplineerd en het is ook niet voor niets dat de ploeg weinig wedstrijden met dikke cijfers verliest. Met het uitblijven van de treffers werd het spel van Bon Boys wat rommeliger gaandeweg de eerste helft, maar het bleef eenrichtingsverkeer.  

 

Het sierde Bon Boys dat het in de tweede helft met geduld bleef spelen en zich niet bezondigde aan paniekvoetbal. Daarbij werd de ploeg ook geholpen door de vroege 1-0 van Eli van Paridon. Hij scoorde op aangeven van Randy Smit. Een doelpunt dat aanvoelde als een bevrijding. Bon Boys schroefde het tempo daarna op en joeg op de tweede goal die gezien het enorme overwicht ook niet kon uitblijven. Uiteindelijk zorgde Milan Bultman voor de verlossende marge. Na een prachtige aanval over verschillende schijven schoot de aanvoerder de bal met zijn linkervoet binnen: 2-0.  

 

Die voorsprong was dik en dik verdiend en het veranderde verder niets aan het spelbeeld. Veno bleef de verdedigende stellingen trouw en Bon Boys bleef jagen op meer doelpunten. Die kwamen er niet, waardoor het bij 2-0 bleef. Dat was gezien het krachtsverschil misschien aan de magere kant, maar soms wordt er door de buitenwacht te makkelijk over dit soort wedstrijden gedacht. Kom maar eens door zo’n verdedigingslinie heen en vind maar eens de gaatjes in dat beton. Wat dat betreft verdient de ploeg een dik compliment voor de rust en het overleg dat in de tweede helft aan de dag werd gelegd. Bon Boys bleef het geduld prediken en werd daar ook meer dan verdiend voor beloond met de eerste driepunten van 2024.  

 

Door de zege kan Bon Boys zondag bij Steenwijkerwold de eerste periodetitel binnenhalen.